Mondgewoonten
Voor kinderen en adolescenten met afwijkende mondgewoonten. Enkele voorbeelden hiervan zijn: kwijlen, open mondgedrag, een verkeerde tongpositie tijdens het slikken of duim-/vingerzuigen. Een te hoge en oppervlakkige ademhaling kan ook stemklachten veroorzaken of bijvoorbeeld leiden tot benauwdheid en hyperventilatie.
Snel informatie vinden over:
Afwijkende mondgewoonten
Onder afwijkende mondgewoonten worden gewoonten verstaan die negatieve gevolgen hebben voor de gebitsstand, het spreken en het gehoor. Enkele voorbeelden van afwijkende mondgewoonten zijn: habitueel mondademen, tongpersen en duim-/vingerzuigen.
De meeste mensen ademen door hun neus. Tijdens een verkoudheid is dat niet het geval; er wordt dan tijdelijk door de mond geademd. Als dit mondademen blijft bestaan spreekt men van habitueel mondademen. Dit habitueel mondademen heeft negatieve gevolgen voor de mondspieren, de tongligging, de spraak en zelfs het gehoor.
Bij mondademen ligt de tong laag onder in de mond en wordt deze tijdens het slikken tegen of tussen de tanden geperst (tongpersen). Hierdoor kunnen de tanden scheef gaan staan. Daarnaast kan de tong ook bij het spreken tegen of tussen de tanden komen, waardoor het spreken onduidelijk wordt (slissen).
Een andere afwijkende mondgewoonte is het langdurig zuigen op een duim, vinger of speen. Bij baby’s en peuters is het zuigen op vingers of een speen gebruikelijk, omdat zij nog een grote zuigbehoefte hebben of omdat het veiligheid biedt.
Als kleuters en oudere kinderen op hun vingers of speen blijven zuigen wordt dit een gewoonte en kan dit leiden tot scheefgroeien van de tanden.
Wilt u meer lezen over mondgewoonten?
